darować

darować
{{stl_3}}darować {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}darɔvaʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_26}}vt {{/stl_26}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}ofiarować{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\darować komuś coś {{/stl_22}}{{stl_14}}jdm etw schenken {{/stl_14}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_60}}lub {{/stl_60}}{{stl_32}}geben{{/stl_32}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}zwolnić z czegoś{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_33}}karę{{/stl_33}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_33}}dług {{/stl_33}}{{stl_14}}erlassen{{/stl_14}}{{stl_4}}; {{/stl_4}}{{stl_33}}życie{{/stl_33}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_33}}wolność {{/stl_33}}{{stl_14}}schenken {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}3) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}przebaczyć{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_33}}urazę{{/stl_33}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_33}}winę {{/stl_33}}{{stl_14}}verzeihen{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}vergeben {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}nie mogę sobie tego \darować {{/stl_22}}{{stl_14}}ich kann mir das nicht verzeihen {{/stl_14}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • darować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Ia, darowaćruję, darowaćruje, darowaćany {{/stl 8}}– podarować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dać coś komuś w prezencie; ofiarować : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • darować — sobie coś «zrezygnować z czegoś»: Darujmy sobie szczegóły, zrobię wydruki, wyjaśnię dokładnie, jeżeli tylko sobie pan zażyczy. W. Kowalewski, Bóg. Darować komuś wolność zob. wolność …   Słownik frazeologiczny

  • darować — dk IV, darowaćruję, darowaćrujesz, darowaćruj, darowaćował, darowaćowany darowywać ndk VIIIa, darowaćowuję, darowaćowujesz, darowaćowuj, darowaćowywał, darowaćowywany 1. «dać na własność; ofiarować, podarować» Darować komu jakiś drobiazg, książkę …   Słownik języka polskiego

  • nie darować swego — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie zrezygnować z zemsty, nie przebaczyć, odebrać, co się słusznie należy, odpłacić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie darowała swego i sprawa znalazła się w sądzie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • darowywać — → darować …   Słownik języka polskiego

  • stać — I. 1. Coś, ktoś stoi, staje, stanął komuś w oczach, przed oczami, w myślach, w pamięci «coś, ktoś jest przedmiotem czyichś myśli, wyobrażeń, wspomnień»: Przed oczami stanęły mi wszystkie zapamiętane thrillery i sensacyjne filmy (...). W.… …   Słownik frazeologiczny

  • wolność — Dać, darować komuś wolność; obdarzyć kogoś wolnością «wypuścić jeńca, więźnia na wolność»: – Zwyciężony królu – powiedział Maciuś – wiem, co to niewola. Daruję ci wolność. Jesteś pobity, więc proszę cię, żebyś resztę swojego wojska zabrał z… …   Słownik frazeologiczny

  • darowanie — n I rzecz. od darować Darowanie winy …   Słownik języka polskiego

  • kara — ż IV, CMs. karze; lm D. kar «środek represyjny stosowany względem osób, które popełniły przestępstwo lub w jakikolwiek sposób naruszyły normy prawne lub obyczajowe; środek wychowawczy mający na celu hamowanie wykroczeń» Dotkliwa, ciężka,… …   Słownik języka polskiego

  • krzywda — ż IV, CMs. krzywdawdzie; lm D. krzywd «szkoda moralna, fizyczna lub materialna wyrządzona komuś niezasłużenie, bezprawnie; nieszczęście, niesprawiedliwość, obraza dotykająca kogoś niesłusznie» Krzywda osobista, społeczna. Doznać krzywdy.… …   Słownik języka polskiego

  • obraza — ż IV, CMs. obrazazie zwykle blm 1. «obelżywe wyrażenie się o kimś, zachowanie się względem kogoś, uchybienie czyjejś godności osobistej; zniewaga» Obraza czynna, słowna. Śmiertelna obraza. Darować komuś obrazę. Ścierpieć obrazę, nie ścierpieć… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”